Daarop zeiden een paar leerlingen tegen elkaar: ‘Wat betekent wat hij nu zegt: “Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug”? En: “Ik ga naar de Vader”? Wat betekent “nog een korte tijd”? Wat bedoelt hij toch?’ Jezus begreep dat ze hem iets wilden vragen. Hij zei: ‘Proberen jullie te begrijpen wat ik bedoelde met “Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug”? Waarachtig, ik verzeker jullie: je zult huilen en weeklagen, terwijl de wereld blij zal zijn. Je zult bedroefd zijn, maar je verdriet zal in vreugde veranderen. Ook een vrouw die baart heeft het zwaar als haar tijd gekomen is, maar wanneer haar kind geboren is, herinnert ze zich de pijn niet meer, omdat ze blij is dat er een mens ter wereld is gekomen. Jullie hebben nu verdriet, maar ik zal jullie terugzien, en dan zul je blij zijn, en niemand zal je je vreugde afnemen. (Johannes 16:17-22)REFLECTIE
Jezus heeft de leerlingen voorbereid op alles wat er met Hem stond te gebeuren. Soms was Hij zeer duidelijk, soms leek Hij in raadselen te spreken.
Vanuit ons beperkte, menselijke, perspectief kunnen we niet altijd overzien waarom dingen gebeuren. Evenmin kunnen we de uitkomst van deze dingen zien. Maar voor God kent de toekomst geen geheimen en Hij weet dat we soms door de pijn heen moeten om een diepere vreugde te kunnen vinden.
Jezus vergelijkt zijn eigen lijden met de pijn die een vrouw ondergaat om een kind ter wereld te brengen. Wie daar ooit persoonlijk getuige van is geweest, kan bevestigen dat zich daarbij een merkwaardig wonder voltrekt, want als het kind ter wereld gekomen is, lijkt alle pijn vergeten en is al het lijden verdrongen door een ongekende vreugde.
GEBED
Trouwe Heer, U wist wat uw taak op aarde was. Vanaf uw geboorte bleef U geconcentreerd op uw doel: het gehoorzamen van de Vader. Geen mens kon begrijpen hoe diep uw gehoorzaamheid en liefde zouden gaan en hoe groot het offer was dat U bracht. Ook vandaag staat ons verstand hierbij stil. Denkend aan de vreugde die voor U lag, liet U zich niet afschrikken door de schande van het kruis.* U wist waarom dit alles moest gebeuren en uw blik was gericht op de eeuwige blijdschap voorbij het kruis en het graf.
Als wij stilstaan bij uw geboorte, dan willen we dat ook doen in het licht van uw dood en opstanding. U kwam niet alleen om bij ons te zijn, maar U kwam bovenal om ons verdriet voor altijd in vreugde te veranderen. Wij hebben een blij vooruitzicht en wij danken U voor eeuwig! Amen
* Hebreeën 12:2
.jpg)